ADI NEYDİ BİR ZAMANLAR KİMBİLİR

Herkes ona dertli diyor
Oysa kendine yitik
Boşlukta yapayalnız divane
Güneş çıkmış yağmur yağmış umrundamı
O hep buruk hüzünlü
Belki biraz kırgın küsmüş hayata
Neler yaşadı neler gördü bilinmez
Hep suskun mahsun bakıyor gözleri
Aradabir mırıldanır sessizce
Yorgun omuzları çöker
Sığınıcak bir liman arar çaresiz
Belki bir dost eli uzansa der gibi
Uzatır çelimsiz kollarını boşluğa
Gözlerinde beliren yaşlar çoğalır
Hıçkırıklarını saklar kendine
Yastığı kolları yorganı yıldızlar olur
Sımsıkı yumar gözlerini bazen
Sanki zamandan kopmak ister
Geçmişinde yaşar o an sanki
Buruk bir gülğmseme yayılır çehresine
Biraz masum biraz çocukça
Hazan yaprakları gibi titrer bedeni
Neler görd ü biçare
Neler yaşadı kimbilir
Neden bu yalnızlık kaderi olmuş
Kim vurmuş yüreğini derdi nedir bilemezsin
Birgün yalnız yiter gider hayattan
Tanıdık birileri anar belk bir gün
Bir kaç anıda varolur anlatılan
Kimi garip der ardından kimi divane
Adı neydi bir zamanlar kimbilir.