Kul hakkı ve cennete girmek

Hz. Enes (r.a.) anlatıyor:


Resûlüllah (s.a.v.) ile beraber bulunuyorduk. Bir ara azı dişleri görülecek şekilde gülümsedi. Sebebini sorduğumuzda şöyle buyurdular:


-Ümmetimden iki kişi Allâh'ın huzuruna gelirler.


Birisi,

-Yâ Rab, benim bunda hakkım var; hakkımı bundan al, bana ver, der.


Allah Teâlâ da ötekine,

- Hakkını ver, buyurur.


Adam,


-Yâ Rab, bende sevap nâmına bir şey kalmadı, der.


Cenâb-ı Hakk,

-Baksana, bu adamın sevabı kalmadı, ne dersin? buyurur.


Adamcağız,

- O halde benim günahlarımdan alsın, der.


Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz bunu anlatırken gözleri yaşardı ve, 'O gün büyük bir gündür. İnsan; günâhının alınmasını ister' dedi.


Bunun üzerine Allah Teâlâ hak sahibine,

-Başını kaldır ve cennete bak, buyurur.


Adamcağız,

- Yâ Rab, inci ile işlenmiş, gümüşten ve altından köşkler görüyorum. Bunlar hangi peygamber, hangi sıddîk veya hangi şehitler içindir? der.


Allah Teâlâ,

-Bunlar, bana ücretini verenler içindir, buyurur.


Adamcağız,

-Bunların hakkını kim ödeyebilir? der.


Hz. Allah,

-Sen istersen bunlara sahip olabilirsin, buyurur.


Adam,


-Nasıl olur, yâ Rab? deyince,


Cenâb-ı Hakk,


-Hakkını bu adama bağışlamakla, buyurur.


Adam,


-O halde ben bunu affettim, der.


Allahü zû'l-Celâl hazretleri de,


-Arkadaşını al, beraberce cennete girin, buyurur.


Sonra Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz,


'Allah'tan korkun, Allah'tan korkun ve siz de kendi aranızı düzeltin. Bakınız, bizzat Hazret-i Allah mü'minlerin arasını buluyor' buyurmuşlardır.

rabbim bizleri kul hakkından ve buyuk günahlardan korusun.